Czas czytania: 1 min.

Demokratyczne alternatywy dla demokracji parlamentarnej od greckich polis po „liquid democracy”

Planetarne przyszłości

Chociaż źródeł współczesnej demokracji doszukujemy się najczęściej w starożytnej Grecji, rzadko mówi się o tym, jak bardzo Grecka demokracja była odmienna od znanych nam ustrojów parlamentarno-demokratycznych. Przede wszystkim Grecy nie głosowali i nie organizowali wyborów. Znali instytucję politycznego przedstawicielstwa, uważali jednak, że wyłanianie przedstawicieli w drodze głosowania daje pole do popisu demagogom i prowadzi do najróżniejszych postaci tyranii.

Dlatego od głosowania woleli losowanie, uznając, że tylko los jest sprawiedliwy i wszystkich traktuje równo. Współcześnie również nie brakuje pomysłów, aby z demokracji wyeliminować mechanizm wyborów, a wraz z nim całą klasę profesjonalnych polityków i polityczek, którzy z konkurowania o władzę uczynili treść swojego życia i źródło swojego utrzymania. Są nimi takie projekty, jak lottokracja, demarchia czy płynna demokracja (ang. liquid democracy). W czasie spotkania przyglądniemy się tym i innym demokratycznym alternatywom dla polityki parlamentarnej i zastanowimy się nad ich praktyczną wykonalnością we współczesnych społeczeństwach kapitalistycznych.

Wykład był częścią programu Solidarność 2.0, czyli demokracja jako forma życia (kurator: Jan Sowa), poświęconego rozmaitym współczesnym formom organizacji opartym na zasadach samorządności i samoorganizacji.

 


 

Jan Sowa jest materialistyczno-dialektycznym teoretykiem i badaczem społecznym. Doktor socjologii, habilitował się z kulturoznawstwa, koncentruje się na badaniach nad nowoczesnością. Był kuratorem programu dyskursywnego i badań pierwszej edycji (2018 – 2019) Biennale Warszawa, a obecnie pracuje na stanowisku profesora w Katedrze Teorii Kultury Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Autor i redaktor kilkunastu książek, między innymi Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formąSport nie istnieje. Igrzyska w społeczeństwie spektaklu (wspólnie z Krzysztofem Wolańskim), Solidarność 2.0, czyli demokracja jako forma życia.

Powiązane treści