Ideologowie i marketingowcy tego, co nazywa się „cyfrową dysrupcją”, twierdzą, że musimy się dostosować do przyspieszającego rozwoju technologii, jako pretekstu używając argumentu, że współczesne społeczeństwa w dużej mierze akceptują cyfrowe technologie. Dowodzą, że transformacja cyfrowa jest nieunikniona: nie możemy negocjować „prawa” dysrupcji, który wkrótce uderzy w miejsca pracy, zdrowie publiczne, szkoły, uczelnie, miasta i państwa. Zamiast tego jako jednostki, organizacje i społeczeństwa mamy okazać „wytrwałość” i przetrwać te zmiany w imię „uczenia się przez całe życie” (znanego również jako „kapitalizm 24/7”). Jak możemy zakwestionować technokratyczną ideologię cyfrowej dysrupcji i przeorganizować technologie krzemowe tak, żeby wytworzyć jakiś rodzaj kontrdysrupcji?
Panel odbył się jako cześć programu publicznego II edycji Biennale Warszawa Widzące kamienie i przestrzenie poza Doliną.
Anne Alombert wykłada filozofię na Université Paris 8 Vincennes Saint-Denis. Jej badania koncentrują się na relacji między wiedzą a techniką w pracach Gilberta Simondona, Jacques’a Derridy i Bernarda Stieglera oraz na antropologicznych, politycznych, psychicznych i społecznych wyzwaniach związanych z użyciem technologii cyfrowych. Uczestniczyła w tworzeniu programu badawczego Plaine Commune Territoire Apprenant Contributif; wraz z Bernardem Stieglerem i kolektywem Internation napisała książkę Bifurcate. „There Is No Alternative” (2021).
Gaël Giraud jest absolwentem École Normale Supérieur (Ulm) oraz École nationale de la statistique et de l’administration économique (ENSAE). Doktorat z matematyki stosowanej uzyskał w paryskiej École Polytechnique. Przed dwa lata pracował w Czadzie jako nauczyciel matematyki i fizyki w liceum prowadzonym przez Jezuitów. Tam założył świetlicę dla dzieci ulicy (działającą do dziś). Jest starszym badaczem w dziedzinie ekonomii w CNRS, opublikował około 30 artykułów w recenzowanych czasopismach branżowych, wydał 4 książki i był promotorem około 20 doktorantów. W latach 1999-2004 pracował jako inżynier ilościowy i doradca naukowy banków inwestycyjnych. W 2004 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. W 2009 roku był nominowany do nagrody dla najlepszego francuskiego młodego ekonomisty (przyznawanej przez dziennik Le Monde). W 2013 otrzymał święcenia kapłańskie. W 2015 roku założył i stanął na czele Katedry Energii i Dobrobytu (Energy and Prosperity Chair – ENS, X, ENSAE). W latach 2015-2019 był głównym ekonomistą i dyrektorem wykonawczym Francuskiej Agencji Rozwoju (AFD). Od 2017 roku jest stałym członkiem Nantes Institute for Advanced Studies, a od 2018 roku profesorem wizytującym na Uniwersytecie Stellenbosch w RPA. Od 2020 roku jest również doktorem teologii oraz profesorem prowadzącym badania na Uniwersytecie Georgetown, gdzie pełni rolę dyrektora-założyciela Georgetown Environmental Justice Program.
Michał Krzykawski, pracownik naukowy na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, gdzie kieruje Centrum Badań Krytycznych nad Technologiami. Autor wielu prac z zakresu współczesnej filozofii francuskiej, filozofii techniki i filozofii społecznej, a także współredaktor prac międzydziedzinowych: Konieczna bifurkacja. „Nie ma alternatywy” (redakcja Bernard Stiegler i Kolektyw Internacja, Paryż 2020, London 2021, Katowice 2023) oraz Gospodarka i entropia. Jak wyjść z polikryzysu (redakcja Jerzy Hausner, Michał Krzykawski, Warszawa 2023). Członek Rady Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki. Współzałożyciel i wiceprezes Fundacji Pracownia Współtwórcza wspoltworcza.org
Daniel Ross uzyskał doktorat na Uniwersytecie Monash w 2002 roku. Jest autorem książek Violent Democracy (2004) oraz Psychopolitical Anaphylaxis: Steps Towards a Metacosmics (2021). Współreżyserował (wraz z Davidem Barisonem) pełnometrażowy film dokumentalny Ister, który miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie w 2004 roku i został nagrodzony w Montrealu i Marsylii. Podczas kręcenia tego filmu poznał francuskiego filozofa Bernarda Stieglera, a następnie wydał 11 tomów tłumaczeń jego prac na angielski; ostatnio The Age of Disruption: Technology and Madness in Computational Capitalism (2019) oraz Nanjing Lectures 2016–2019 (2020), a także pracę zbiorową autorstwa Stieglera i kolektywu Internation pt. Bifurcate: „There Is No Alternative” (2021).
